błąkać się

błąkać się
błąkać się {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, błąkać sięam się, błąkać sięa się, błąkać sięają się {{/stl_8}}{{stl_7}}'chodzić po różnych miejscach, nie mogąc znaleźć drogi; chodzić bez celu, wałęsać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Błąkać się po polach, lasach, bezdrożach. Pies błąkający się po domach. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • błąkać się — ndk I, błąkać sięam się, błąkać sięasz się, błąkać sięają się, błąkać sięaj się, błąkać sięał się «chodzić nie mając określonego celu, nie mając się gdzie podziać, zatrzymać, rzadziej: nie mogąc znaleźć określonego celu» Błąkać się po mieście… …   Słownik języka polskiego

  • błąkać się — Uśmiech błąka się na czyichś ustach, wargach, po czyjejś twarzy zob. uśmiech 2 …   Słownik frazeologiczny

  • tułać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, tułać sięam się, tułać sięa się, tułać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przenosić się z miejsca na miejsce z powodu braku własnego domu; poniewierać się : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tułać się — ndk I, tułać sięam się, tułać sięasz się, tułać sięają się, tułać sięaj się, tułać sięał się «wędrować, przenosić się z miejsca na miejsce nie mając własnego domu; błąkać się» Tułać się po świecie. Tułać się po lasach, po okolicy …   Słownik języka polskiego

  • błąkanie się — n I rzecz. od błąkać się …   Słownik języka polskiego

  • szukać — ndk I, szukaćam, szukaćasz, szukaćają, szukaćaj, szukaćał, szukaćany 1. «sprawdzać gdzieś, zwykle w wielu miejscach, czy ktoś lub coś się tam znajduje; starać się znaleźć, odnaleźć kogoś lub coś; poszukiwać» Szukał jej po całym biurze. Szukać… …   Słownik języka polskiego

  • dzień — 1. Ciche dni «dni, podczas których skłóceni małżonkowie nie odzywają się do siebie»: Czasami sam zaczynałem dostrzegać, że coś jest ze mną nie tak: kolejna zmiana zakładu pracy, bo z poprzedniego zwolniono mnie dyscyplinarnie; w rodzinie coraz… …   Słownik frazeologiczny

  • dzień — m I, D. dnia; lm M. dnie a. dni (przy liczebnikach tylko: dni) D. dni 1. «okres od wschodu do zachodu słońca; także światło spowodowane znajdowaniem się słońca nad horyzontem» Dzień słoneczny, skwarny, upalny. Dzień bezsłoneczny, mglisty,… …   Słownik języka polskiego

  • cel — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «to, do czego się dąży, co się chce osiągnąć; punkt, miejsce, do którego się zmierza» Bliski, daleki, nieosiągalny, zamierzony, wspólny, szczytny cel. Cel podróży. Cel marzeń, dążeń. Cel życia. Błąkać się bez celu.… …   Słownik języka polskiego

  • założyć — 1. Czekać, siedzieć z założonymi rękami (rękoma) «nic nie robić, przyglądać się czemuś biernie»: – I stryj ma zamiar czekać tak z założonymi rękami na wizytę mordercy? – A co mam robić? T. Kostecki, Dom. Jeśli rzeczywiście niczego nie można było… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”